Buddha Purnima - urodziny Buddy
Buddha Purnima - urodziny Buddy
01-06-2014
- święto buddyjskie - 14 maja 2014
Buddha Purnima 14 maja 2014 nie tylko Indie świętowały największe święto buddystów, od 1999 roku - święto międzynarodowe - dzień urodzin Buddy.
To 2576-ta rocznica narodzin Gautamy Buddy. Święto różnie się nazywa :
- Vesak (Wesak) - przez Syngalezów na Sri Lance
- Vaiśākha (w sankrycie वैशाख)
- Baisākh (w hindi बैसाख)
- w Chinach 佛誕 fó dàn,w Tajlandii วิศาขบูชา Visakha Puja, w Wietnamie Phật Đản,w Japonii 花祭 Hanamatsuri
To święto radości i szczęścia, które nie polega na folgowaniu swoim apetytom, ale na czynieniu rzeczy potrzebnych, w tym nachylenia się nad najsłabszymi.
W Indiach to święto narodowe zwane - Buddha Jayanti (narodziny Buddy), lub Dzień Buddy. Obchodzi się go w pełnię księżyca (purnima) miesiąca Vaisakh (kwiecień/maj).
Gautama Budda to duchowy nauczyciel, którego nauki stały się podstawą dla religii buddyzmu, ale dla hindusów w północnych Indiach Budda to dziewiąte wcielenie boga Wisznu (Kryszna to ósme wcielenie). Na południu Indii uważa się jednak, że Balarama jest ósmym wcieleniem Buddy, a Kryszna dziewiątym. Buddy nie uznaje się tam za wcielenie Wisznu.
Czas życia Buddy określa się (mniej więcej ) na lata 563-483 p.n. e. Za miejsce jego narodzin uznaje się Lumbini (w Nepalu). Życie swe Budda zakończył mając 80 lat
w Kushinagar (Uttar Pradesh w Indiach).
Tak jak chrześcijanie pielgrzymują do Rzymu i Jerozolimy, tak buddyści w miejsce oświecenia Buddy (Bodh Gaya),
do Sarnath (gdzie zaczął głosić swoje nauki)
i w miejsca jego narodzin i śmierci , do Lumbini ( w Nepalu)
i Kushinagar.
Mimo że święto to czczono od stuleci dopiero w 1950 roku na założycielskiej konferencji Światowego Stowarzyszenia Buddystów w Colombo na Sri Lance ogłoszono je oficjalnie świętem buddystów. Zwrócono się wówczas do rządów krajów, w których są buddyści, by święto to na podobieństwo sytuacji w Nepalu, gdzie Budda się urodził, ogłoszono świętem państwowym. I rzeczywiście 50 lat potem świat uznał to święto za święto międzynarodowe. W Indiach to święto państwowe.
Obchodzi się je:
- medytując (w nocy)
- wspominając narodziny, oświecenie, nauki i odejście Buddy
- zachowując osiem reguł buddyzmu powstrzymywania się od:
- krzywdzenia i odbierania życia ludziom i innym żywym istotom ( a więc tego dnia zakaz np niektórych czynności w gospodarstwie, w polu, które mogłoby przynieść śmierć żywym istotom, np orka)
- brania tego, czego nam nie dano (kradzieży, przemieszczania rzeczy, które może być źródłem nieporozumień)
- bliskości seksualnej
- złych słów (kłamstwa, manipulowania innymi, urażania słowem)
- używania odurzających środków, które prowadzą do niefrasobliwości i zaniedbania
- jedzenia w niewłaściwym czasie (właściwy jest po wschodzie słońca, a przed południem)
- śpiewu, tańca, grania muzyki, udziału w przedstawieniach, używania perfum, kosmetyków i dekorowania się (m.in. girlandami kwietnymi)
- korzystania z luksusowych miejsc (do spania, siedzenia)
( na co dzień buddystów obowiązuje pięć prawił powstrzymywania się :
- od zabijania
- od brania tego, czego nam nie dano
- niewłaściwego obcowania seksualnego
- fałszywej mowy
- używania środków odurzających, które czynią nas nierozważnymi)
- dawanie jałmużny (organizacjom charytatywnym i oddzielnym ludziom; szczególnie ważne jest uszczęśliwianie najbiedniejszych - starych, kalekich, chorych) - "dana" - dary na znak miłosierdzia
- wegetariańskie świętowanie ( w tym dary jedzenia znoszone klasztorom dla podkreślenia sanghy - wspólnoty mnichów - dla wyznawców buddyzmu)
- kąpiele posągów Buddy (świątynie dekoruje się kwiatami, z chwila zmierzchu oświetla rzęsiście - na znak oświecenia, które Budda dał światu - wokół stup i drzew bodha ustawia się lampki olejne, klasztory i stupy obchodzi się trzykrotnie na cześć Triratny, Trzech Drogocenności (Buddy, nauki jego, dharmy i sanghy - wspólnoty wiernych w klasztorze;
— Kim jest Budda?
— Кawałkiem gliny.
— Czym jest Dharma ?
— Ziemia kręci się.
— Co to Sangha?
— Тen, co je rzadką kaszę i ryż); na zewnątrz wystawia się właśnie namalowane obrazy z życia Buddy, jego posągi wystawia się przed ołtarz i w ukwieconym basenie na znak oczyszczenia ze złej karmy wierni mogą je polewać wodą)
Wierni słuchają, jak mnisi czytają pisma Buddy pomagające żyć w pokoju (także w szacunku wobec ludzi innej wiary).
Tradycja głosi, że Budda umierając sam pozostawił swojemu następcy Anandzie słowa mówiące o tym, jak można go pamiętać. Widząc go płaczącym z powodu jego odchodzenia powiedział, że wszystko przemija (także jego ciało). Radził nam nie opłakiwać rozpadających się ciał, ale głosić słowa nauczania, głosić słowo prawdy, pokoju i miłości do ludzi. Nie chciał kwiatów, blasku świec, ale podążania za słowem prawdy, które głosił. Święto to ma być przypomnieniem do wezwania ku przemianie życia, stawaniu się lepszym, szlachetniejszym człowiekiem, rozwijaniu duszy, praktykowaniu postawy miłości, szerzeniu w świecie pokoju i harmonii. Symbolicznie w to święto okazuje się miłość do wszystkich żywych stworzeń uwalniając z klatek zwierzęta, szczególnie ptaki.
Ludzie przypominają sobie o prawdach głoszonych przez Buddę, ale i o sobie posyłając przyjaciołom i rodzinie kartki z pozdrowieniami (z wyobrażonymi na nich zdarzeniami z życia Buddy).
Święto odnosi się do
- narodzin Buddy
- jego oświecenia (nirwany), przełomowy moment w jego życiu, w którym odkrył podstawową prawdę życia
- i roztopienia się w Absolucie (paranirwany - z jednoczesnym wyzwoleniem się z kręgu wcieleń, z koła samsary).
Tego dnia dekoruje się świątynie na znak jedności buddyjskimi flagami. Jej kolory mają znaczenie symbolicznie:
Niebieski oznacza - współczucie.
Żółty - drogę złotego środka, harmonii.
Czerwony - błogosławieństwo praktykowania (spełnienie, mądrość, cnota, szczęście, wzniosłość)
Biały - czystość nauczania i całkowite uwolnienie się od więzów czasu i miejsca.
Pomarańcz - mądrość nauczania Buddy.
Szósty wymiar pionowy oznacza jedność wszystkich kolorów, głoszących prawdę wolności.
To 2576-ta rocznica narodzin Gautamy Buddy. Święto różnie się nazywa :
- Vesak (Wesak) - przez Syngalezów na Sri Lance
- Vaiśākha (w sankrycie वैशाख)
- Baisākh (w hindi बैसाख)
- w Chinach 佛誕 fó dàn,w Tajlandii วิศาขบูชา Visakha Puja, w Wietnamie Phật Đản,w Japonii 花祭 Hanamatsuri
To święto radości i szczęścia, które nie polega na folgowaniu swoim apetytom, ale na czynieniu rzeczy potrzebnych, w tym nachylenia się nad najsłabszymi.
W Indiach to święto narodowe zwane - Buddha Jayanti (narodziny Buddy), lub Dzień Buddy. Obchodzi się go w pełnię księżyca (purnima) miesiąca Vaisakh (kwiecień/maj).
Gautama Budda to duchowy nauczyciel, którego nauki stały się podstawą dla religii buddyzmu, ale dla hindusów w północnych Indiach Budda to dziewiąte wcielenie boga Wisznu (Kryszna to ósme wcielenie). Na południu Indii uważa się jednak, że Balarama jest ósmym wcieleniem Buddy, a Kryszna dziewiątym. Buddy nie uznaje się tam za wcielenie Wisznu.
Czas życia Buddy określa się (mniej więcej ) na lata 563-483 p.n. e. Za miejsce jego narodzin uznaje się Lumbini (w Nepalu). Życie swe Budda zakończył mając 80 lat
w Kushinagar (Uttar Pradesh w Indiach).
Tak jak chrześcijanie pielgrzymują do Rzymu i Jerozolimy, tak buddyści w miejsce oświecenia Buddy (Bodh Gaya),
do Sarnath (gdzie zaczął głosić swoje nauki)
i w miejsca jego narodzin i śmierci , do Lumbini ( w Nepalu)
i Kushinagar.
Mimo że święto to czczono od stuleci dopiero w 1950 roku na założycielskiej konferencji Światowego Stowarzyszenia Buddystów w Colombo na Sri Lance ogłoszono je oficjalnie świętem buddystów. Zwrócono się wówczas do rządów krajów, w których są buddyści, by święto to na podobieństwo sytuacji w Nepalu, gdzie Budda się urodził, ogłoszono świętem państwowym. I rzeczywiście 50 lat potem świat uznał to święto za święto międzynarodowe. W Indiach to święto państwowe.
Obchodzi się je:
- medytując (w nocy)
- wspominając narodziny, oświecenie, nauki i odejście Buddy
- zachowując osiem reguł buddyzmu powstrzymywania się od:
- krzywdzenia i odbierania życia ludziom i innym żywym istotom ( a więc tego dnia zakaz np niektórych czynności w gospodarstwie, w polu, które mogłoby przynieść śmierć żywym istotom, np orka)
- brania tego, czego nam nie dano (kradzieży, przemieszczania rzeczy, które może być źródłem nieporozumień)
- bliskości seksualnej
- złych słów (kłamstwa, manipulowania innymi, urażania słowem)
- używania odurzających środków, które prowadzą do niefrasobliwości i zaniedbania
- jedzenia w niewłaściwym czasie (właściwy jest po wschodzie słońca, a przed południem)
- śpiewu, tańca, grania muzyki, udziału w przedstawieniach, używania perfum, kosmetyków i dekorowania się (m.in. girlandami kwietnymi)
- korzystania z luksusowych miejsc (do spania, siedzenia)
( na co dzień buddystów obowiązuje pięć prawił powstrzymywania się :
- od zabijania
- od brania tego, czego nam nie dano
- niewłaściwego obcowania seksualnego
- fałszywej mowy
- używania środków odurzających, które czynią nas nierozważnymi)
- dawanie jałmużny (organizacjom charytatywnym i oddzielnym ludziom; szczególnie ważne jest uszczęśliwianie najbiedniejszych - starych, kalekich, chorych) - "dana" - dary na znak miłosierdzia
- wegetariańskie świętowanie ( w tym dary jedzenia znoszone klasztorom dla podkreślenia sanghy - wspólnoty mnichów - dla wyznawców buddyzmu)
- kąpiele posągów Buddy (świątynie dekoruje się kwiatami, z chwila zmierzchu oświetla rzęsiście - na znak oświecenia, które Budda dał światu - wokół stup i drzew bodha ustawia się lampki olejne, klasztory i stupy obchodzi się trzykrotnie na cześć Triratny, Trzech Drogocenności (Buddy, nauki jego, dharmy i sanghy - wspólnoty wiernych w klasztorze;
— Kim jest Budda?
— Кawałkiem gliny.
— Czym jest Dharma ?
— Ziemia kręci się.
— Co to Sangha?
— Тen, co je rzadką kaszę i ryż); na zewnątrz wystawia się właśnie namalowane obrazy z życia Buddy, jego posągi wystawia się przed ołtarz i w ukwieconym basenie na znak oczyszczenia ze złej karmy wierni mogą je polewać wodą)
Wierni słuchają, jak mnisi czytają pisma Buddy pomagające żyć w pokoju (także w szacunku wobec ludzi innej wiary).
Tradycja głosi, że Budda umierając sam pozostawił swojemu następcy Anandzie słowa mówiące o tym, jak można go pamiętać. Widząc go płaczącym z powodu jego odchodzenia powiedział, że wszystko przemija (także jego ciało). Radził nam nie opłakiwać rozpadających się ciał, ale głosić słowa nauczania, głosić słowo prawdy, pokoju i miłości do ludzi. Nie chciał kwiatów, blasku świec, ale podążania za słowem prawdy, które głosił. Święto to ma być przypomnieniem do wezwania ku przemianie życia, stawaniu się lepszym, szlachetniejszym człowiekiem, rozwijaniu duszy, praktykowaniu postawy miłości, szerzeniu w świecie pokoju i harmonii. Symbolicznie w to święto okazuje się miłość do wszystkich żywych stworzeń uwalniając z klatek zwierzęta, szczególnie ptaki.
Ludzie przypominają sobie o prawdach głoszonych przez Buddę, ale i o sobie posyłając przyjaciołom i rodzinie kartki z pozdrowieniami (z wyobrażonymi na nich zdarzeniami z życia Buddy).
Święto odnosi się do
- narodzin Buddy
- jego oświecenia (nirwany), przełomowy moment w jego życiu, w którym odkrył podstawową prawdę życia
- i roztopienia się w Absolucie (paranirwany - z jednoczesnym wyzwoleniem się z kręgu wcieleń, z koła samsary).
Tego dnia dekoruje się świątynie na znak jedności buddyjskimi flagami. Jej kolory mają znaczenie symbolicznie:
Niebieski oznacza - współczucie.
Żółty - drogę złotego środka, harmonii.
Czerwony - błogosławieństwo praktykowania (spełnienie, mądrość, cnota, szczęście, wzniosłość)
Biały - czystość nauczania i całkowite uwolnienie się od więzów czasu i miejsca.
Pomarańcz - mądrość nauczania Buddy.
Szósty wymiar pionowy oznacza jedność wszystkich kolorów, głoszących prawdę wolności.