Sloneczniki

Gaalipata - latawiec: szukanie odpowiedzi w niebie

Reżyseria:  Yograj Bhat ("Munagaru Male", "Pancharangi",
                 "Paramatha")
Muzyka:     V.Harikrishna
Zdjęcia:       Ratnavelu
Język:        kannada
Obsada:     Ganesh, Diganth, Rajesh Krishan, Daisy Bopanna,
                 Neetu,Bhavana Rao, Anant Nag
Premiera:  2008
Tytuł:        Latawiec
Oceny:      IMDb 8/10 Tamanna 6.1

ಗಾಳಿಪಟ
 


Trzech przyjaciół z Bangalore - doświadczony niepowodzeniami z nauką, rozczarowaniami ze strony ojca Ganesh (Ganesh), świeżo upieczony inżynier Kitty (Rajesh Krishna ) i  przyszły lekarz Diganth (Diganth)

   

- mając już dość życia z imprezy na imprezę, w odurzeniu alkoholem, konfliktach z patrolem policji opuszcza stolicę Karnataki, aby poszukać spokoju w 
Ghatach Zachodnich, wysoko w górach w miejscu nazywanym "wioska w chmurach". W rodzinnym domu osieroconego w dzieciństwie Digantha przyjaciele trafiają na jego dziadka, sparaliżowanego stryja Kodandaram (Anant Nag)  z żoną Padmą i trzy piękne dziewczyny: harująca w ogrodzie Radha (Neethu) , pasjonatka ayurwedy

 

wiejska nauczycielka języka kannada, młodziutka wdowa Saumya (Daisy)

 

szalona, dręcząca wszystkich Bhavani (Bhavana).

  

Oczywiście to jest to miejsce, gdzie Bóg łączy w pary pozwalając  bohaterom dać się porwać miłości

 
 
 i nadając sens ich życiu życie bohaterów....

Paczki przyjaciół znamy z "Rang De Basanti", "3 Idiots" i.. ? Poszukiwanie swej połówki z setek filmów indyjskich.

 

 Także konflikt syna z rozczarowanym nim ojcem. Rzadziej sięga się po temat prawa wdowy do ponownego małżeństwa ("Water", 'Baabul" i ...?)
Co uderza w tej komedii miłosnej?
Czy to, że kobiety wydają się tu być, przynajmniej na zewnątrz, silniejsze, bardziej ekspansywne od mężczyzn, wręcz chwilami agresywne. daleko im do spuszczonych oczu i rąbka sari osłaniającego głowę? Swoją dzikością budzą w mężczyznach prawie lęk. Nie przeszkadza im to jednak w nich się zakochiwać. Wystarczy, że zaczną suszyć umyte włosy, że w ich oczach pojawią się łzy.
A może zauważycie w tej historii zaproszenie Wisznu pod postacią dzika


 do obrony świata zwierząt przed naszym, ludzi,  okrucieństwem polowań?
Albo pewne stereotypy. Jeśli dobrzy kandydaci na mężów, to najlepiej lekarz i inżynier. Niemniej wiele sytuacji zabawnych, optymistycznych - cud ozdrowienia, ciepło między ludźmi, motyw szkoły bez okien bez drzwi otoczonej zielenią pól i górami. Mogłabym tam zaraz pobiec uczyć się kannada, którego znajomości film broni (podobnie jak "Milana"). Bojąc się, że Karnataka zapomina o swojej kulturze, o swoich korzeniach.



Cytaty miłe memu uchu typu "za każdym sukcesem mężczyzny stoi wsparcie kobiety", czy rzekomo z Wed i Upaniszad o tym, by dzieci traktować jak przyjaciół. Piękno w odejściu na pielgrzymkę po dopełnieniu obowiązków życia, w oczekiwaniu na zbliżającą się śmierć.
Zabawne dialogi: "Jak mają  mnie wybrać ponownie na posła, jeśli zobaczą, że jestem ojcem, który nie umie kontrolować własnego syna. Motyw nadużyć posłów chroniących przed konsekwencjami prawnymi swoje dzieci. Najdramatyczniej wyraz to swój znalazło w przypadku Jessiki ("No One Killed Jessika"), dziewczyny na oczach wszystkich bezkarnie zastrzelonej przez syna polityka. Tu motyw ten użyto w formie komediowej.
 Inny motyw, który zapamiętam z filmu to motyw tytułowego latawca. Mimo że latawce są częścią Indii, znam je tylko z takich filmów jak "The Japanise Wife" i "Hum Dil De Chuke Sanam" (a Wy?). Tu są znakiem dziecka w każdym z nas, tęsknotą za wolnością, pocieszeniem w odrzuceniu, "siecią zarzucaną w niebo", listem miłosnym.

 

Film kojarzy je z postacią głównego bohatera granego przez Ganesha. Bawi i wzrusza (choć nie tak głęboko jak w ""Munagaru Male").


 Ucieszył mnie też widok Ananta Naga ("Anaahat", ""Pancharangi"", ""Munagaru Male"). Miło jest móc już poznać widzianych w innych filmach aktorów Karnataki. Jak np Digantha z "Pancharangi"", ""Munagaru Male"), który mnie tu jednak drażnił.

Yograja Bhata znam z dwóch kannada filmów- "Munagaru Male", "Pancharangi" - oba mnie zaciekawiły. Jaki jest jego "Paramatha" z 2011?

 

Wdzięczna jestem Rathnavelu za jego obrazy.



Łagodna krągłość gór pokrytych soczystą zielenią. Zamglone szczyty Kodachnadri w Ghatach Zachodnich. I porażająca moc wodospadów Shivanasamudra (Morze Śiwy) w okręgu  Mandya na rzece Kaveri.

 

Sceny kręcone w pędzie łodzi zbliżającej się ku wodospadom trzymają w napięciu. Lękom o bohaterów towarzyszy zachwyt dla ogromu wody, jej żarłoczności, nienasyceniu, nieokiełzaniu. Znakiem Karnataki coraz bardziej stają się dla mnie wodospady. Na osiem obejrzanych przeze mnie filmów w języku kannada trzy (też "Munagaru Male i "Krishna N Love Story") oszołomiły mnie widokiem wodospadów. Ich żywioł łączył się z tym, jak bohaterowie przeżywali miłość. Opłakiwał ją, pochłaniał, pomagał ją wyznać. Jak ja mogłam
urzeczona widokiem cudnie rzeźbionych kamieni Badami i Hampi nie szukać wodospadów w Karnatace?

Zobaczcie je  w tym filmie koniecznie (plus historia miłosna Ganesha i Saumyi jako bonus :) Poszukajcie odpowiedzi w niebie.

P.S. Dzięki, Blythe, za napisy do Gaalipata. A może ktoś ma do "Manasare"? Apetyt rośnie:)


Aha Beduru Bombe
Udit Narayan, Anuradha Sriram
Akasha Ishte
Tipu, Kunal Ganjawala
Jeeva Kaleva
Sonu Nigam

Naadheem Dheem Tana Jiya Jale

Minchangi Neenu Baralu