Kobieta w Berlinie - przeżyć za wszelką cenę
Reż. Max Faerberboeck (Aimee i Jaguar)
tytuł oryginału: Eine Frau in Berlin
dramat wojenny
języki: niemiecki i rosyjski
2008
w oparciu o autobiografię dziennikarki Marty Hilllers
IMDb 7.1/10
na YT w języku niemieckim z ang. napisami
Opublikowana w 1959 roku autobiografia niemieckiej dziennikarki, która przeżyła zdobywanie Berlina przez Armię Czerwoną wzburzyła opinię w Niemczech.
Książkę uznano za hańbę dla niemieckiej kobiety. Przedstawienie problemu gwałtów żołnierzy radzieckich na niemieckich kobietach zaszokowało. Podobnie przygnębia ono w tej sfilmowanej historii,
którą bohaterka zapisuje codziennie w dzienniku, by po powrocie z frontu swego męża pomóc mu zrozumieć, czego doświadczyła w czas ich rozłąki. Ale to co miało ich łączyć, dzieli ich ze sobą. Bliższy okazuje się gotów do poświęceń w jej obronie wróg.
W tej historii spotykając się kobiety nie pytają, czy je zgwałcono, pytają się siebie: ile razy?
Przerażone,
bezsilne,
próbują przeczekać czas upokorzenia, upodlenia. Przeżyć za wszelką cenę. Czasem, jak główna bohaterka Anonima (zagrana przez Ninę Hoss) próbują brać los w swoje ręce. Chcąc uniknąć gwałtów ze strony kogokolwiek świadomie oddają się pod obronę dowódcy (Jewgienij Sidichin).
Mroczny i ciężki film.
Gorzki w scenie zwycięstwa nad Niemcami
świętowanego przez radzieckich żołnierzy przy jednym stole z niemieckimi kobietami.
Mimo to z nutą nadziei, jaką daje czyjeś oddanie,
poświęcenie.
Historię przedstawiono bardzo realistycznie, czasem brutalnie. Są sceny, w których śpiewem przedstawiono tęsknotę za czymś innym. Czy to pieśnią kaukaską, czy monotonnym zawodzeniem mongolskim. Lub otwierającym i zamykającym historię śpiewem do słów ostatniego wiersza Jesienina. Żegnaj, do widzenia, mój przyjacielu... W tym życiu umieranie nie jest czymś nowym, ale i życie oczywiście - nic nowego.
До свиданья, друг мой, до свиданья.
Милый мой, ты у меня в груди.
Предназначенное расставанье
Обещает встречу впереди.
До свиданья, друг мой, без руки и слова,
Не грусти и не печаль бровей, -
В этой жизни умирать не ново,
Но и жить, конечно, не новей.
Cytaty:
- "Wojna zmieniła nasze słowa. Miłość nie jest tym, czym była. Chciałabym, by mój mąż zastał wróciwszy tę żonę, którą zostawił".
- "Chcę cię objąć na całe życie. - Jak? Ja tu, Ty w Moskwie. Nikt nie ma tak długich ramion"
- "Gdy odszedł, nie zabolało, bo trzeba było zdobyć drewno, by zagrzać jedzenie"
tytuł oryginału: Eine Frau in Berlin
dramat wojenny
języki: niemiecki i rosyjski
2008
w oparciu o autobiografię dziennikarki Marty Hilllers
IMDb 7.1/10
na YT w języku niemieckim z ang. napisami
Opublikowana w 1959 roku autobiografia niemieckiej dziennikarki, która przeżyła zdobywanie Berlina przez Armię Czerwoną wzburzyła opinię w Niemczech.
Książkę uznano za hańbę dla niemieckiej kobiety. Przedstawienie problemu gwałtów żołnierzy radzieckich na niemieckich kobietach zaszokowało. Podobnie przygnębia ono w tej sfilmowanej historii,
którą bohaterka zapisuje codziennie w dzienniku, by po powrocie z frontu swego męża pomóc mu zrozumieć, czego doświadczyła w czas ich rozłąki. Ale to co miało ich łączyć, dzieli ich ze sobą. Bliższy okazuje się gotów do poświęceń w jej obronie wróg.
W tej historii spotykając się kobiety nie pytają, czy je zgwałcono, pytają się siebie: ile razy?
Przerażone,
bezsilne,
próbują przeczekać czas upokorzenia, upodlenia. Przeżyć za wszelką cenę. Czasem, jak główna bohaterka Anonima (zagrana przez Ninę Hoss) próbują brać los w swoje ręce. Chcąc uniknąć gwałtów ze strony kogokolwiek świadomie oddają się pod obronę dowódcy (Jewgienij Sidichin).
Mroczny i ciężki film.
Gorzki w scenie zwycięstwa nad Niemcami
świętowanego przez radzieckich żołnierzy przy jednym stole z niemieckimi kobietami.
Mimo to z nutą nadziei, jaką daje czyjeś oddanie,
poświęcenie.
Historię przedstawiono bardzo realistycznie, czasem brutalnie. Są sceny, w których śpiewem przedstawiono tęsknotę za czymś innym. Czy to pieśnią kaukaską, czy monotonnym zawodzeniem mongolskim. Lub otwierającym i zamykającym historię śpiewem do słów ostatniego wiersza Jesienina. Żegnaj, do widzenia, mój przyjacielu... W tym życiu umieranie nie jest czymś nowym, ale i życie oczywiście - nic nowego.
До свиданья, друг мой, до свиданья.
Милый мой, ты у меня в груди.
Предназначенное расставанье
Обещает встречу впереди.
До свиданья, друг мой, без руки и слова,
Не грусти и не печаль бровей, -
В этой жизни умирать не ново,
Но и жить, конечно, не новей.
Cytaty:
- "Wojna zmieniła nasze słowa. Miłość nie jest tym, czym była. Chciałabym, by mój mąż zastał wróciwszy tę żonę, którą zostawił".
- "Chcę cię objąć na całe życie. - Jak? Ja tu, Ty w Moskwie. Nikt nie ma tak długich ramion"
- "Gdy odszedł, nie zabolało, bo trzeba było zdobyć drewno, by zagrzać jedzenie"