Dhanak - w drodze, by przejrzeć
jezyk hindi
tłumacz. tytułu: Rainbow, Tęcza.
2015
IMDb 8/10
trailer
Mała wioska otoczona pustynnym Radżastanem. Bezdzietne małżeństwo wychowuje dwójkę dzieci krewnych. Ich rodzice zginęli. Ośmioletni Chotu () nie widzi. Dwa lata starsza od niego Pari () siostra opiekuje się nim czule. Dzieci często atakowane, a czasem wręcz głodzone przez opiekującą się nimi ciotke, nieskutecznie bronione przez wuja. Mają oparcie tylko w sobie. Pewnego dnia Pari widzi plakat z podobizną SRK, który budzi w niej nadzieję na przywrócenie wzroku bratu.
Pari wyprowadza braciszka na pustynne drogi
Radźastanu w poszukiwaniu miejsca, w którym sławny aktor kręci właśnie film. Po drodze zdarzają im się różne rzeczy, zagadkowe,
radosne,
czasem wręcz groźne....
Kukunoora znam i lubię z takich filmow, jak 3 Deevarein, Hyderabad Blues, Iqbal, Dor, Mod, Aashayein. Dlatego ciekawa jestem każdego kolejnego filmu. Ten film sprawia wrażenie bajki. W pięknych krajobrazach Radżastanu, z pochwałą więzi w rodzeństwie, z triumfem wartości rodziny.
Film drogi.
Z motywem dzieci, który pojawił się poprzednio w pierwszych filmach chemika z zawodu, filmowiec z wyboru Nagesha Kukunoora (w debiucie Daak Ghar i w Rockford wg Tagore ). Reżysera podziwiam za za Dor i Iqbal. W obu filmach znajduję dużo ludzkiego ciepła i dążenie wbrew trudom do celu. Podobnie i tu. Jak w Dor , w Dhanak oszałamia piękno pustych pzrestrzeni Radżastanu z wybuchami kolorów przy spotkaniach z ludźmi. Jak w Iqbalu - pojawia się tu motyw osoby ograniczonej w swoim spostrzeganiu świata (tu niewidomego chłopca, tam głuchoniemego) plus ratująca go relacja ze starszą siostrą.
Kukunoora ciekawią odmieńcy, dziwacy,
ludzie w granicznych sytuacjach. W Mod - ktoś, kogo już kochamy, okazuje się być kimś innym, do tego osobą w odczuciu społecznym nie budzącą zaufania, nieobliczalną, trudną do tworzenia więzi, planowania wspólnego życia w przyszłości. W Aashayein dowiedziawszy się o śmiertelnej chorobie bohater rusza w podróż ze swego świata do hospicjum, w miejsce, gdzie ludzie umierają, a z tego miejsca dalej, dużo , dużo dalej...To podróż, w którą każdy z nas rusza urodziwszy się. Zdążając do przejścia wg jednych w nicość, wg innych w nieznany świat miłości, "gdzie Bóg otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie" . W 3 Deevarein, reżyser umieściwszy akcję w więzieniu próbuje sobie odpowiedzieć na pytanie, co czują ludzie, którzy zabili i wkrótce sami zostaną zabici. W Dor ceną za życie jest wybaczenie.
Dhabak w porównaniu z tym filmami wydaje się być lżejszy, jakby bajkowy. Wpisany w magię kina
które sprawia, że gwiazdy kina zastępują role świętych. To oni obiecują nam wyzwalenie, ocalenie, czasem nie bez pokrycia.
PIOSENKI:
-