12 maja 2008 - post Zahry przeniesiony z jej blogu valley-of-dance, z powodu zamknięcia blogów przez onet. W 10 urodziny blogu Zahry.

Autor:               Roy Arundhati

Kategoria:       Literatura piękna
Gatunek:         publicystyka literacka i eseje
Forma:            esej (szkic literacki)/zbiór esejów (szkiców)

Opis:

„Algebra bezgranicznej sprawiedliwości” to zbiór żarliwych esejów o antyglobalistycznym,antyamerykańskim wydźwięku. Arundhati Roy krytykuje w nich m.in.imperialistyczną politykę prowadzoną przez kraje Zachodu w Trzecim Świecie.Podejmuje także problem wielkich złudzeń dotyczących rozwoju Indii: powstawania olbrzymich zapór wodnych, które miały wprowadzić ten bezkresny subkontynent w nową epokę – lecz tylko spowodowały wysiedlenie milionów mieszkańców i nieodwracalną dewastację środowiska – oraz indyjskich podziemnych prób jądrowych. Autorka ukazuje też krwawe oblicze ekstremistycznego nacjonalizmu hinduskiego. Jej naznaczone ogniem szkice mówią o postawionym na głowie społeczeństwie, w którym życie wielu poświęca się dla wygody nielicznych.

Kochać. Być kochaną. Nigdy nie zapominać o swojej znikomości. Nigdy nie przywyknąć do niewyobrażalnej przemocy i ordynarnej niesprawiedliwości w otaczającym cię życiu. Szukać radości w najsmutniejszych miejscach. Ścigać piękno w jego kryjówce. Nigdy nie upraszczać tego, co jest skomplikowane, ani nie komplikować tego, co jest proste (…) Próbować zrozumieć. Nigdy nie odwracać wzroku. I nigdy, nigdy nie zapominać.
A. Roy, „Koniec wyobraźni„

Gdyby poeci (albo pisarze) byli nieoficjalnymi prawodawcami na świecie,to wystarczyliby nieliczni, mający taką pasję jak Arundhati Roy, by można było podważyć istniejący porządek.
The Times

Moja opinia:

Książka ta jest tylko i wyłącznie dla osób interesującymi się problemami infrastrukturalnymi i politycznymi Indii. Przepełniona jest liczbami i faktami.
Mimo, że książka jest może nie tyle trudna w odbiorze, co ciężka do przyswojenia takiego ogromu informacji, stanowi prawdziwą dawkę niezbędnych informacji obrazujących stosunek rządzących do „szarego człowieka”. Fakty są szokujące! To naprawdę przygnębiające, jak  życie ludzkie może zupełnie nie mieć wartości i z jaką łatwością można je „zatopić”dla idei, a może bardziej chęci zrobienia czegoś, zupełnie nie przemyślanego,bez względu na konsekwencje.