Sloneczniki

Sui Dhaaga: Made In India - Igła i nitka zwiąże małżeństwo

Reż. Sharat Katar
 Reż. Sharat Katariya (10 ml Love, Dum Laga Ke Haisha)
2018
język hindi
 
Mauji (Varun Dhavan) to ktoś, kogo w pracy na każdym kroku poniżają, kto w domu spotyka się z ciągłą krytyka zbliżającego się do emerytury ojca, kto poślubiwszy w aranżowanym małżenstwie obcą sobie kobietę  Mamtę (Anushka Sharma)  zagoniony w trudzie dnia codziennego nadal jej nie zna. Mimo to Mauji jest człowiekeim, który stara się przeciwności przyjmować z uśmiechem, godząc się, że życie jego jest dobrem. Do czasu, gdy nagle widzi swoje upokorzenie w bólu, jaki jego żona odczuwa na ten widok. W odpowiedzi na słowa "to mnie upokorzyli, nie ciebie", słyszy "jesteśmy jednym". Ta dotychczas nieznana mu jedność pomaga Mauji zrezygnować z upokarzającej pracy i zawalczyć o prawo do własnego interesu, w którym z żoną u boku może się spełnić w tym, w czym jest najlepszy, w krawiectwie.....
Sharat Katariya,
scenarzysta, który jako reżyser zadebiutował indyjską adaptacją "Snu nocy letniej" Szekspira (10 ml Love) w dwóch kolejnych filmach zajął się sytuacją, w której w obcych sobie małżonkach wspólnie czymś się zajmujących budzi się  miłość do siebie.
"Igła i nitka. Made in India" to bardzo realistycznie pokazana historia, która rozgrywa się w sercu Indii, w stanie Madhja Prades, we wspomnianym juz w starożytnym eposie "Mahabharata" 30-tysięcznym mieście Chanderi.
Z bohaterami cały czas przebywamy w ich codziennościi,
doświadczając braku wody, ciągłego trudu, który uniemożliwia wymianę spojrzeń, dotyk dłoni, kilka słów sam na sam. W wielopokoleniowej rodzinie, w szpitalu, w przerażeniu skąd wziąć pieniądze na opłatę rachunków za leczenie matki, w monotonii stanowisk w fabryce ubrań, pod drzewem z maszyną do szycia, wpatrzeni w gołębie w oczekiwaniu na rzadkiego klienta, na weselu, bez radości, ale w upokorzeniu i znoju obsługiwania stołów weselnych.
Zarówno Anushka Sharma i  Varun Dhavan w rolach przemieniających swą relację małżonków,
jak i grający jego ojca Raghubir Yadav, czy Yamini Das są bardzo prawdziwi. To historia przechodzenia od zgody na upokorzenie do  walki o swoją godność, od totalnej zależności w pracy ku twórczej niezależności, od obcości w małżeństwie ku bliskości, od nieufności w relacjach ojcowsko-synowskich ku wspieraniu siebie i poczucia dumy z syna. te przemiany  dają dużo nadziei. Także w duchu budowania współnoty sąsiedzkiej, wlasnych incjatyw, równosci w małżeństwie  i dumy z Indii.