Sloneczniki

.Rathri Mazha

Reżyseria:      Lenin Rajendran (Chillu, Meenamasaththile Sooryan,
                     Vachanam, Deivaththinte Vikruthikal, Mazha)
Scenariusz:    Lenin Rajendran (wg "Website" P. Chandramathi)
Obsada:        Chithra Iyer , Meera Jasmine, Laloo Aalex, Vineeth
Muzyka:        Ramesh Narayanan
Premiera:      2008
Tytuł:            Nocny deszcz
Oceny:          Tamannna 7.8/10

 


Meerę (Meera Jasmine ) zaciekawiła w internecie małżeńska oferta nieznanego jej 30-letniego Harikrishnana (Vineeth). W miarę jak poznają siebie w mailach i rozmowach w sieci ich fascynacja sobą rośnie. Dziewczyna zaczyna zakochiwać się  w pasjonacie walk  i tańca. Ich rozmowy rozpalają jej wyobraźnię,


budzą nadzieje na wspólną przyszłość, ale na spotkanie z jej ojcem decydujące o małżeństwie Harikrishnan nie przychodzi. Nie doczekawszy się jego wizyty Meera czuje się bardzo zawiedziona. Upokorzona nie odbiera jego telefonów. Nie chce żadnych tłumaczeń. W necie ma jednak okazję jeszcze raz spojrzeć w oczy Harikrishnana. Przeprasza on za rozbudzone nadzieje wyjaśniając, czemu nie może ich spełnić. Harikrishnan jest mężczyzną skazanym na wózek. Upadek podczas tańca spowodował paraliż dolnej połowy ciała....


Mój pierwszy film w malajalam. Samo słowo mnie urzeka. A jeszcze niedawno nie wiedziałam, że to język, jakim mówi się w Kerali. Hindi, malajalam, tamilskitelugu. Historie miłości można opowiadać we wszystkich językach świata. Ta jest o tym, jak najpierw zakochujemy się w obrazie, jaki o sobie chce w nas wyrobić drugi człowiek.Ubarwiamy go swoimi pragnieniami i tęsknotami.


Bohaterka filmu zakochuje się w zmysłowym tancerzu, a poślubia świadomie mężczyznę sparaliżowanego do pasa. W noc poślubną opowiada ona mu o słowach, które jak mantrę powtarzała za matką, broniąc swej czystości
: "Nawet, gdyby Bóg Kriszna przyszedł, odpowiem mu, poczekam do ślubu". Harikrishnan smutno komentuje te słowa "A teraz zostaniesz dziewicą do końca życia".
Mimo że ich małżeństwo łączy silna miłość,




 mimo że czują, iż Bóg stworzył ich dla siebie, zmysłowość staje się problemem.

W kobiecie budzą się pragnienia wobec mężczyzny, który w przeciwieństwie do jej męża, mógłby je spełnić. W tym samym czasie oboje poddani zostają tęsknotom. On marzy o tańcu. W niej budzi się pożądanie. W jaki sposób może zatańczyć sparaliżowany tancerz? Używając do tego jako choreograf ciała innego tancerza. I tego właśnie ciała zaczyna pragnąć Meera.


Dramatyzmu jej potrzebie dodaje to, ze Harikrishnan czując swoja niemoc jest świadomy jej pragnień. Uwięziony w ciele, którego tęsknotę za tańcem spełnia ktoś inny.Czy w tym trójkącie ktoś uczyni kolejny krok przekraczający granicę? Rozrywający więź między Harim i Meerą?


W życiu Hariego było już kiedyś doświadczenie niespełnionego pożądania. Ono zdecydowało nie tylko o jego losie, ale i o samotności Mohini i odejściu w Indie w roli pielgrzyma jej męża Balashankara. Niespełnienie wytwarza w tym filmie silną atmosferę delikatnie przedstawionego erotyzmu. W pięknych obrazach S. Kumara, których tłem jest Thiruvananthpuram w  Kerali.

 

Pod nagrodzona muzykę Ramesha Narayanana. Nowoczesny taniec z elementami walki przedstawiany przez tancerza Vineetha, smutek jego twarzy ukrytej pod maską  (a może dopiero odsłonięty nią)



Aktorzy. Meera Jasmine w roli niewinnej Meery, świetny Vineeth jako doświadczony cierpieniem Harikrishnan, znana ze swego śpiewu a tu grająca tancerkę Mohini - Chithra Iyer, czy  Laloo Aalex w roli jej męża Balu - wszyscy oni tak pokazują uczucia: tęsknity, nadziei, cierpienia, czułości czy niespełnienia, że opowiedziana przez nich historia każe nam pomyśleć i budzi współczucie.
Mnie najbardziej uderzyły te uczucia, które są tutaj przekazywane poprzez taniec.



W pamięci wciąż trwa przejmujący taniec rękoma człowieka o sparaliżowanych nogach. Taniec na wózku, który staje się jego krzykiem samotności i tęsknoty za miłością.
Tańczy go przed nami Vineeth, od trzeciego roku życia szkolony w tańcu klasycznym.
Urzekający film!

Teraz kolej na następne filmy malajalam. Ore Kadal i Karutha Pokshikal. Dzięki Joginowi.
Choć marzą mi się inne filmy reżysera o dźwięcznym imieniu Lenin. Może ktoś z Was ma namiary na jego Chillu, Meenamasaththile Sooryan, Vachanam, Deivaththinte Vikruthikal, czy  Mazha. Już same nazwy są obietnicą:)

PIOSENKI
Baasuri
Manasse Nabasse
En Nenjile
Rathri Mazha
 
 
A oto kolejny film tego reżysera - o  malarzu kultury malajalam  Raja Ravi Varmie, który wsławił się ilustracjami do  "Mahabharaty" i "Ramajany".