Josh - bójki i tańce na Goa
Reżyseria: Mansoor Khan (QSQT, AHAT, "Jo Jeeta Woh Sikandar")
Scenariusz: Mansoor Khan
Producent: Ganersh Jai ("Baazigar")
Muzyka: Anu Malik
Zdjęcia: Anad K.V.
Obsada: Sharad Kapoor, SRK , Aishwarya Tai, Sushant Singh,
Chandrachur Singh,Priya Gill, Boman Irani, Sharad
Saxena
Premiera: 2000
Tłum. tytułu: Namiętność
Nagrody: 2 nagrody (za scenografię), 17 nominacji (za film, dla
reżysera, zdjęcia, montaż, scenariusz za role -
Chandrahur Singh, Sharad Kapoor, za muzykę,
przegrał z Hrithika "Kaho Naa...Pyaar Hai")
Oceny: IMDb 5.8/10, Tamanna 5.9/10, Zahra 6.5/10
Goa. Małe nadmorskie miasteczko żyjące w cieniu pomnika swego założyciela Vasco. Dwa młodzieżowe gangi podzieliły miasto na dwie strefy wpływów, dwa wrogie obozy. Dzieli ich różnica wyznań. "Eagles" (Orły) są chrześcijanami, a "Bichhu" (Skorpiony) to wyznawcy hinduizmu. Dzieli ich też umowa, przyzwyczajenie, uprzedzenia i wzajemna podejrzliwość. Jeśli ktoś z wrogiego obozu wejdzie na terytorium drugiej strony, dochodzi do bójki. Daremnie policja siłą, a ksiądz perswazją próbują uciszyć wrogość między młodymi. Tyle wzajemnej nienawiści nie sprzyja miłości, a jednak brat przywódcy "Bichhu" Rahul (Chandrachur Singh,) zakochuje się w Shirley Aishwarya Rai, siostrze Maxa (Shah Rukh Khan),
kierującego wrogim gangiem "Eagles". Ich miłość otwiera na Goa puszkę Pandory...
Taniec, śpiew,ale i śmiertelne bójki, spojrzenia pełne miłości, ale i bolesna tajemnicą z przeszłości. Film jest indyjską adaptacją amerykańskiego musicalu z lat 60 -ch "West Side Story". W tym przypadku umieszczając akcję na Goa (do 1961 roku kolonii portugalskiej nad Morzem Arabskim) reżyser mógł zbudować dramat zakochanych na antagonizmie między chrześcijanami a hindusami. Mimo to więcej uwagi od pary zakochanych -
odgrywanych przez sennego tu Chandrachura Singha ( "Maachis") i łobuzerską tu Aishwaryję Rai skupia na sobie rodzeństwo, silnie ze sobą związane bliźnięta:
Max (grany przez to żartobliwego to przerysowującego patetycznie rolę łobuza SRK). Wśród aktorów pojawia się nominowany za swoją grę bardzo wyrazisty Sharad Kapoor w roli wroga Max i Sushant Singh w roli jego kumpla. Aktora tego często z ciekawością wyławiam z cienia ról drugoplanowych (jedyna trochę lepsza postać wśród mężczyzn w "Mathrubhoomi"). Kogo jeszcze tu mamy? Sharad Saxena w roli policjanta i Boman Irani.
Przede wszystkim cieszą mnie jednak w filmie widoki Goa. Ten kawałek Portugalii sprzed wieków zachowany na Goa bardzo mnie ciekawi. "Josh" nie pokazuje tak dramatycznie losu mieszkańców kolonii pełnych obaw tuż przed zajęciem kolonii przez armię indyjską, jak to Benegal przedstawia w "Trikal" , ale obrazami morza i chrześcijańskiej architektury mogę się tu cieszyć podobnie jak w "Khamoshi: The Musical", "AHAT", "My Brother...Nikhil", "Musafir", czy "Kabhi Haan Kabhi Naa". Zawdzięczam je nominowanemu do nagrody operatorowi Anandowi K.V.
W muzyce (Anu Malika) nie ma tu echa fado, które słychać w "Trikal", ale w duchu portugalskim bal z zabawną sceną z SRK w masce, oglądałam z przyjemnością. Podobnie zestawienie rytmów słynnego goańskiego karnawału z przeżyciami konfrontowanego z urazem z dzieciństwa bohaterem. Dla miłośników SRK jest tu też swój smaczek - śpiewana przez niego piosenka.
Podsumowując: to ostatni z czterech filmów kuzyna Aamira Khana, Mansoora Khan. Każdy z nich (QSQT, AHAT, "Jo Jeeta Woh Sikandar") oglądałam z ciekawością. Mimo rozczarowania, jakie przyniósł mi koniec "Josha" uważam, że warto go zobaczyć. Nawet jeśli nie dorównuje poprzednim filmom reżysera. Szkoda, że osiadłszy w Tamil Nadu nie ma już zamiaru poruszać nas swoimi filmami woląc od nich pracę na farmie i działalność społeczną.
Piosenki (videoclipy):
* Sailaru Sailare (wyzywanie tańcem - gangi hinduski kontra chrześcijański na Goa)
* Apun Bola (SRK sam śpiewa)
* Hum Tu Dil Se Haare (Aishwarya i Chandrachur)
* Mere Khalayon (Ash i Chandrachur)
* Hai Meri Dil Ash i on
* Zinda Hain Hum To - karnawał na Goa, kontrast radości miasta i żalu SRK
* Saturday Dance
* sceny z filmu z SRK i wrogiem)
* sceny z SRK
* bójka wyjściowa (SRK i Sharad Kapoor)
* walka SRK z Prakashem (Sharad Kapoor)
Scenariusz: Mansoor Khan
Producent: Ganersh Jai ("Baazigar")
Muzyka: Anu Malik
Zdjęcia: Anad K.V.
Obsada: Sharad Kapoor, SRK , Aishwarya Tai, Sushant Singh,
Chandrachur Singh,Priya Gill, Boman Irani, Sharad
Saxena
Premiera: 2000
Tłum. tytułu: Namiętność
Nagrody: 2 nagrody (za scenografię), 17 nominacji (za film, dla
reżysera, zdjęcia, montaż, scenariusz za role -
Chandrahur Singh, Sharad Kapoor, za muzykę,
przegrał z Hrithika "Kaho Naa...Pyaar Hai")
Oceny: IMDb 5.8/10, Tamanna 5.9/10, Zahra 6.5/10
Goa. Małe nadmorskie miasteczko żyjące w cieniu pomnika swego założyciela Vasco. Dwa młodzieżowe gangi podzieliły miasto na dwie strefy wpływów, dwa wrogie obozy. Dzieli ich różnica wyznań. "Eagles" (Orły) są chrześcijanami, a "Bichhu" (Skorpiony) to wyznawcy hinduizmu. Dzieli ich też umowa, przyzwyczajenie, uprzedzenia i wzajemna podejrzliwość. Jeśli ktoś z wrogiego obozu wejdzie na terytorium drugiej strony, dochodzi do bójki. Daremnie policja siłą, a ksiądz perswazją próbują uciszyć wrogość między młodymi. Tyle wzajemnej nienawiści nie sprzyja miłości, a jednak brat przywódcy "Bichhu" Rahul (Chandrachur Singh,) zakochuje się w Shirley Aishwarya Rai, siostrze Maxa (Shah Rukh Khan),
Taniec, śpiew,ale i śmiertelne bójki, spojrzenia pełne miłości, ale i bolesna tajemnicą z przeszłości. Film jest indyjską adaptacją amerykańskiego musicalu z lat 60 -ch "West Side Story". W tym przypadku umieszczając akcję na Goa (do 1961 roku kolonii portugalskiej nad Morzem Arabskim) reżyser mógł zbudować dramat zakochanych na antagonizmie między chrześcijanami a hindusami. Mimo to więcej uwagi od pary zakochanych -
odgrywanych przez sennego tu Chandrachura Singha ( "Maachis") i łobuzerską tu Aishwaryję Rai skupia na sobie rodzeństwo, silnie ze sobą związane bliźnięta:
Max (grany przez to żartobliwego to przerysowującego patetycznie rolę łobuza SRK). Wśród aktorów pojawia się nominowany za swoją grę bardzo wyrazisty Sharad Kapoor w roli wroga Max i Sushant Singh w roli jego kumpla. Aktora tego często z ciekawością wyławiam z cienia ról drugoplanowych (jedyna trochę lepsza postać wśród mężczyzn w "Mathrubhoomi"). Kogo jeszcze tu mamy? Sharad Saxena w roli policjanta i Boman Irani.
Przede wszystkim cieszą mnie jednak w filmie widoki Goa. Ten kawałek Portugalii sprzed wieków zachowany na Goa bardzo mnie ciekawi. "Josh" nie pokazuje tak dramatycznie losu mieszkańców kolonii pełnych obaw tuż przed zajęciem kolonii przez armię indyjską, jak to Benegal przedstawia w "Trikal" , ale obrazami morza i chrześcijańskiej architektury mogę się tu cieszyć podobnie jak w "Khamoshi: The Musical", "AHAT", "My Brother...Nikhil", "Musafir", czy "Kabhi Haan Kabhi Naa". Zawdzięczam je nominowanemu do nagrody operatorowi Anandowi K.V.
W muzyce (Anu Malika) nie ma tu echa fado, które słychać w "Trikal", ale w duchu portugalskim bal z zabawną sceną z SRK w masce, oglądałam z przyjemnością. Podobnie zestawienie rytmów słynnego goańskiego karnawału z przeżyciami konfrontowanego z urazem z dzieciństwa bohaterem. Dla miłośników SRK jest tu też swój smaczek - śpiewana przez niego piosenka.
Podsumowując: to ostatni z czterech filmów kuzyna Aamira Khana, Mansoora Khan. Każdy z nich (QSQT, AHAT, "Jo Jeeta Woh Sikandar") oglądałam z ciekawością. Mimo rozczarowania, jakie przyniósł mi koniec "Josha" uważam, że warto go zobaczyć. Nawet jeśli nie dorównuje poprzednim filmom reżysera. Szkoda, że osiadłszy w Tamil Nadu nie ma już zamiaru poruszać nas swoimi filmami woląc od nich pracę na farmie i działalność społeczną.
Piosenki (videoclipy):
* Sailaru Sailare (wyzywanie tańcem - gangi hinduski kontra chrześcijański na Goa)
* Apun Bola (SRK sam śpiewa)
* Hum Tu Dil Se Haare (Aishwarya i Chandrachur)
* Mere Khalayon (Ash i Chandrachur)
* Hai Meri Dil Ash i on
* Zinda Hain Hum To - karnawał na Goa, kontrast radości miasta i żalu SRK
* Saturday Dance
* sceny z filmu z SRK i wrogiem)
* sceny z SRK
* bójka wyjściowa (SRK i Sharad Kapoor)
* walka SRK z Prakashem (Sharad Kapoor)