Sloneczniki

Mausam - przywrócić godność

Reżyser:             Gulzar ("Maachis", "Hu Tu Tu")
Produkcja:          P. Mallikharjuna Rao
Obsada:              Sharmila Tagore, Sanjeev Kumar, Dina
                          Pathak
Muzyka:                 Madan Mohan ("Veer-Zaara") jego pamięci
                          - zmarł wkrótce po nagraniu
Zdjęcia:              K. Vaikunth
Nagrody:            3 nagrody (za reżyserię, najlepszy film,
                         za rolę - Sharmila Tagore)
Trwa:                     156 minut
Rok produkcji:    1975
Tłumaczenie:      Sezon
Oceny:               IMDb 8.1/10, Tamanna 8.3/10

Reżyser:
  

Gulzar, reżyser sławny z  "Ijaazat","Koshish","Angur", "Aandhi" , "Namkeen" (studia wnikliwych relacji międzyludzkich)  i "Hu Tu Tu", "Maachis" (problemy społeczno-polityczne, w tym terroryzm). Autor najsławniejszych tekstów piosenek (nagrodzony za "Fiza", "Asoka", "Dil Se', "Bunty i Babli","Paheli","Omkara", "Guru' "Yahaan" ), dialogów (nagrodzony za "Saathiya", "Anand"), scenariuszy.


Darjeeling pod Himalajami. Sławny lekarz Amar Nath Gill (Sanjeev Kumar) szuka tu w lecie oderwania od zgiełku Kalkuty. Dwadzieścia lat temu jeszcze jako student spędził tu wakacje swego życia. Zakochany po uszy zaręczył się z piękną córką znachora Chandą (Sharmila Tagore).
   

Wyjechał do Kalkuty, aby zdać ostatnie egzaminy i nigdy nie wrócił... ożenić się. Teraz osaczony wspomnieniami i poczuciem winy zaczyna wypytywać o Chandę i jej ojca. Przerażony dowiaduje się, że ceną za jego niewierność była rychła śmierć ojca Chandy i jej szaleństwo. Zadośćuczynić za krzywdę z przeszłości Gill może tylko ...swojej córce Kajli. Odnajduje ją jako prostytutkę...


To historia czterech złamanych serc i próby uleczenia dwóch z nich. Film pokazuje zadośćuczynienie za krzywdę, pomoc w przywróceniu czyjejś godności, pogodzenie się z osobą zranioną. W jego centrum- wspomnienia związku mężczyzny i kobiety, ale przede wszystkim relacja ojca z córką.
Zaczynając oglądać film, nie myślałam, że tak mnie dotknie,  że jego obrazy powrócą do mnie następnego dnia. Bo i jak? Owszem słodka muzyka, piękny widok ośnieżonych gór, ale i obcość strojów i fryzur z 70-ch lat. Ciężkawy 37-letni pan skacze po lesie ciesząc się z losu zakochanego studenta. Towarzyszy mu córka znachora o ciętym języczku. Ciężko wczuć się w coś, co śmieszy. Nie zauważyłam jednak, kiedy wciągnął mnie dramat starszego pana mierzącego się z tym, że zniszczył życie ukochanej kobiecie i jej ojcu. Sanjeeva Kumara, który 10 lat potem umrze na atak serca, zobaczyłam tu po raz pierwszy. Najpierw raził mnie jako przyciężki amant, potem zaczął mnie swoją oszczędną grą poruszać do łez.
     

  Wątek odzyskiwania serca utraconej córki, cierpliwa pomoc w przywracaniu jej poczucia godności, jej niewiedza, że ma do czynienia z ojcem - wszystko to (dzięki  grze aktorów) bardzo mnie dotykało.
Sharmila Tagore (matka Saifa i Sohy Ali Khan), którą zauważyłam w roli wspaniałej babci w "Mann" (z Aamirem Khanem) jako Chanda czasem denerwująca, zaciekawiła mnie odtwarzając Kajli.
    

Dopisuje się swoją grą  do takich ról prostytutek w indyjskim filmie jak Madhuri Chandramukhi ("Devdas"), Kareeny  Chameli, Rekhy Umrao Jaan, Rani Badki  ("Laaga Chunari Mein Daag"), czy Konkony Noorie  ("Traffic Signal"). Grając matkę i córkę, dwie osoby o tak różnych charakterach i losach przekonywująco pokazała ich odmienność. Słusznie też została za swoje role nagrodzona.
I jeszcze jedna rola. Dina Pathak - matka aktorek Ratny i Supriyi, teściowa Panjaya Kapoora i Naseeruddina Shaha. Ja zwróciłam na nią uwagę w roli opiekunki dziewczyn w fabryce chili w "Mirch Masala", ale wy może zauważyliście ją w roli babci Devdasa? Tu przejmująco ludzka w roli burdelmamy Gangu Rani.Szorstka i pełna współczucia.

Gulzara nazwisko pewnie widzieliście często w czołówce filmu jako autora tekstów piosenek, czasem dialogów, scenariusza. Bardzo żałuję, że prawie przestał reżyserować. Jestem zachwycona jego ostatnimi filmami z 1996 i 1999 społeczno-politycznymi "Maachis" i "Hu Tu Tu". Oba z Tabu i z wątkiem terroryzmu. Świetne. Tu tak urzekł mnie sposobem przedstawienia relacji między ludźmi, że  moje głodne wzruszeń serce już zabiera się do poszukania jego "Ijaazat","Koshish","Angur", "Aandhi" i "Namkeen".

Jeśli chcecie pokarmić się trochę klasyką, zapatrzyć się na poruszająco pokazane uczucia, to sięgnijcie po,  przedstawioną na 15 lat przed "Pretty Woman", indyjską wersję Pigmaliona. Mężczyzna budzi kobietę. Pomaga jej zacząć szanować siebie. Tu pikanterii dodaje fakt, że chodzi o relację pełnego żalu i skruchy  ojca z traktującą go jak klienta prostytutką.
  
 
  


Piosenki:
do muzyki Madana Mohana
(zmarłego wkrótce po skomponowaniu ich)
śpiewają Lata Mangeshkar, Bhubinder Singh, Mohd Rafi
* DIL DHUNDTA HAIN
* RUKE RUKE SE QADAM (REVIVAL)
* DIL DHUNDTA HAI(REVIVAL) na liscie 500 top hindi songs
* RUKE RUKE SE QADAM
* DIL DHUNDTA HAI
* CHHADI RE CHHADI