Sloneczniki

Cena odwagi

Reżyseria:         Michael Winterbottom ("Welcome to Sarajawo",
                        "The Road to Guantanamo")
Scenariusz:        John Orloff wg książki Mariane Pearl (prawdziwa
                         historia dziennikarza Daniela  Pearla uprowadzonego
                         przez terrorystów w Pakistanie)
Produkcja:            Brad Pitt, Andrew Eaton, Dede Gardner
Muzyka:             Harry Escotm Molly Nyman
Zdjęcia:              Marcel Zyskind
Obsada:             Dan Futterman, Angelina Jolie, Archie Panjabi,
                         Irfan Khan
Rok produkcji:     2007
Nagrody:            nominacja do Złotego Globu, 1 nagroda, 14 nominacji
                         (za scenariusz i za rolę- Angelina Jolie)
Oceny:               6.8/10 na IMDb, Tamanna 7.5/10 Zahra 8/10

            
 


Daniel (Dan Futterman) i jego spodziewająca się za dwa miesiące dziecka żona Mariane  (Angelina Jolie)szykują się do wyjazdu z Karaczi. Odlatują do Dubaju, a potem do domu, do Paryża. Daniel przed wyjazdem chce jeszcze przeprowadzić wywiad ze znanym terrorystą. Mimo że umówił się w miejscu publicznym niepokoi się trochę wyjeżdżając na spotkanie. Jakiś czas potem Mariane dzwoni do męża. Komórka nie odpowiada. Mija godzina, dwie.Daniel nie wraca do domu. Mariane zgłasza jego zaginięcie na policji. Zaczyna się pełne lęku czekanie. Wreszcie przychodzi mail od terrorystów. A w nim zdjęcia związanego Daniela, z lufa przystawioną do głowy.

 

Z żądaniem...

Tło historii:

W styczniu 2002 roku Pakistanem i światem wstrząsnęła historia dziennikarza Daniela Pearla. Do tego momentu Pakistan, którego  prezydent Perwez Muszarraf wbrew rodzimym radykalnym islamistom kilka miesięcy wcześniej poparł amerykański atak na Afganistan, zaliczał się do sojuszników Zachodniego świata. Ale pakistańscy ekstremiści muzułmańscy czynnie przeciwstawili się decyzji prezydenta. Zaledwie w  ciągu tygodnia porwano trzech obywateli amerykańskich. Współpracującym ze sobą Amerykanom i służbom pakistańskim udało się w ciągu doby uwolnić zakładników. Porwania jednak nie ustały. Skuteczne porwanie Amerykanina to cios w politykę Muszarrafa i wygrana w propagandowej wojnie z USA.
38-letni Daniel Pearl od 12 lat pracował dla dziennika „The Wall Street Journal”.
 
 

W Pakistanie zbierał materiały do  artykułu o tym, "w jaki sposób urodzony i wychowany w Wielkiej Brytanii Richard Reid

                 

stał się terrorystą. Brytyjczyk, przezywany „shoe bomberem”, bo zamachu próbował dokonać za pomocą bomby ukrytej w bucie, spotykał się w Pakistanie z przywódcą radykalnej organizacji szejkiem Mubarakiem Ali Gilanim."

   

Porwano go przy próbie przeprowadzenia wywiadu z szejkiem...



Wiem, co to jest bać się, bo ktoś, kogo się kocha, zaginął. Czekać w lęku i nadziei na jego powrót. Ale nawet ktoś, kto tego nie zna, będzie czekał na tym filmie razem z Mariane (odtwarzaną przejmująco powściągliwie  przez Angelinę Jolie). Strach, rozpacz, wściekłość. Dramat Dannego, jego upokorzenie, lęk zostaje sfotografowany,  moment jego śmierci sfilmowany. Obrazy te pokazywane w sieci  zwielokrotniają przemoc. Mimo to tym, co w tym filmie porusza mnie wbrew ciemności bezsensownej przemocy, spektakularnej, powiększanej filmowaniem jej i podsuwaniem oczom całego świata jest światło nadziei. Jej znakiem jest dziecko, które nosi w sobie daremnie czekająca na męża Mariane.Imię, które Danny zanim odszedł nadał swojemu jeszcze nienarodzonemu synowi. Adam, pierwszy człowiek, który zaczyna nowe życie. W ostatnich słowach przed egzekucją Danny, który nigdy przedtem nie był religijny, mówi o sobie, że jest Żydem. Odchodząc nadał swemu synowi Imię, które w języku hebrajskim oznacza "człowiek".

 

Porusza mnie i cieszy w tym filmie wspólnota, która powstaje wokół czekającej na powrót męża Mariane.    Ludzie, którzy jej pomagają, razem z nią czekają, smucą się i pocieszają ją.

 
 
Ich spojrzenia, Rozmowy przy stole. Objęcia przy pożegnaniu. Wokół życia zagrożonego śmiercią, wbrew śmierci powstaje nowe życie. Miłość okazuje się większa niż śmierć.. Mariane traci ukochanego męża, ojca swojego nienarodzonego dziecka, ale mimo to nie daje się zarazić nienawiścią. W wywiadzie udzielonym po śmierci męża nie wzywa do odwetu. Mówi o tym, że swoje cierpienie dzieli z innymi Pakistańczykami. "W tym czasie, gdy mojego męża porwano w Karaczi porwano jeszcze 10 innych osób. Łączy nas to cierpienie" Gdy oczekuje się od niej sądu na terrorystach, Mariane mówi "dopóki będzie nędza i cierpienie, będzie skąd brać terrorystów". Dopóki będzie na świecie nierówny podział i bieda, będzie przemoc. Nie ma w niej sądu. Jest żal nad światem i współczucie. I to jest to, co dotyka mojego serca najgłębiej.


  

Recenzje i oceny:

* recenzja w New York Times
* http://www.imdb.com 6.8/10
* wikipedia angielska


O prawdziwej historii:
 
* http://movies.nytimes.com - porównanie losu zabójcy i ofiary (dokumentalny film TV)

 

Ahmed Omar Sheikh, który porwał  dziennikarza Daniela Pearla