Sloneczniki

Bandit Queen- w obronie poniżonej godności

Reżyseria:  Shekhar Kapur ("Masoom", "Elizabeth")
Produkcja:
Bobby Bedi
Scenariusz:  
Ranjeet Kapoor wg Mala Sen
Muzyka: 
Nasrat Fateh Ali Khan, Roger White




Zdjęcia: Ashok Mehta (Kisna, Chalte Chalte, Moksha)
Obsada:
  Seema Biswas Nirmal Pandey, Manoj Bajpai
Rok produkcji:  1994
Tłumaczenie tytułu: 
Królowa Bandytów
Nagrody: dwie nagrody Filmfare dla reżysera i National Award dla Seemy Biswas

Motto: ze świętej księgi hinduizmu (Manu Smriti):

"Zwierzęta, bębny, analfabeci,
 przedstawiciele niskich kast i kobiety zasługują tylko na bicie"

            
   

Wioska w stanie Uttar Pradesh. Po jedenastoletnią Phoolan przyjeżdża 30-letni mężczyzna(Aditya Srivastava). Po krótkich wahaniach rodziców następuje wymiana.Krowa i rower za małoletnią żonę. Puttilal potrzebuje w domu kogoś, ktoby odciążył w pracy jego starzejącą się matkę. Phoolan zostaje nagle wyrwana z beztroskiej zabawy wśród dzieci. W dzień pracuje w gospodarstwie, a nocą krzyczy gwałcona na oczach matki Puttiwala. Nie wytrzymuje. Ucieka z powrotem do rodziców. W rodzinnej wiosce jej sytuacja okazuje się jednak równie tragiczna. Nikt nie obroni kobiety z niskiej kasty i z biednej rodziny, która porzuciła męża. Zaczepiana przez mężczyzn z wyższej kasty, poniżana i niesłusznie oskarżona o rozpustę, Phoolan (Seema Biswas) chroni się w domu żonatego kuzyna (Saurabh Shukla). Odrzucona przez jego żonę, aresztowana i zgwałcona przez policjantów zostaje sprzedana bandytom. Służy jako zabawka seksualna dla szefa gangu.  Wyzwoleniem dla niej staje się miłość jednego z bandytów, Vikrama (Nirmal Pandey). Zabija on szefa bandy przejmując władzę nad gangiem. Phoolan, która dotychczas ze strony mężczyzn doświadczyła tylko bicia, poniżenia i gwałtów, ujmuje szacunek i czułość okazywana jej przez Vikrama.   Przewodząc razem z Vikramem gangiem zaczyna się mścić na mężczyznach, którzy ją skrzywdzili...

             

Tematem filmu jest historia Phoolan Devi,w 11 roku życia wydanej za mąż, po ucieczce od męża odrzuconej przez społeczność wioski, gwałconej przez policję i bandytów, z czasem szefowej gangu, wsławionej przez prasę jako "Królowa bandytów",wybranej na posła do parlamentu, walczącej tam o prawa kobiet i zabitej w zamachu w 2001, w 37 roku życia.

         
Wiele przemocy i jedna wielka miłość. Oparty na faktach film pokazuje życie Phoolan Devi do momentu, gdy przeżywszy wiele upokorzeń jako sławna już w Indiach"Królowa Bandytów" oddaje się dobrowolnie policji.
                 

"Jej życie to historia buntu i oporu przeciw uciskowi i prześladowaniom", powiedział o Phoolan Devi prezydent Indii K.R.Narayan.
Oglądanie indyjskich filmów zaczęłam właśnie od tego filmu. Gdy na niego patrzyłam, Indie były mi jeszcze obojętne. Film mnie przeraził, wstrząsnął mną. Sceny gwałtów były tak brutalne i tak poniżające, że wręcz odwracałam  od nich  twarz. Tym większa groza mnie ogarnęła, gdy oglądając niedawno ten film jeszcze raz, wiedziałam już, że opowiada historię prawdziwą. Jakbym podglądała najbardziej poniżające momenty z życia Phoolan Devi.

                        
Potem zresztą przeczytałam, że protestowała ona (daremnie) przeciwko tak drastycznemu obnażeniu jej hańby na ekranie. Gwałt nierzadko występuje w indyjskich filmach. Jako oskarżenie tego, jak w Indiach jest często traktowana kobieta najwyraźniej tutaj, w "Lajja" i "Matrubhoomi: Kraj bez kobiet". Gwałt jest w tym filmie doświadczeniem boleśnie realistycznym, ale i symbolicznie pokazującym los kobiety. Gwałconej w rodzinie, jako dziecko, przez bandytów i przez przeznaczonych do ochrony policjantów. Jeśli nie broni jej mężczyzna, najpierw ojciec, czy brat, potem mąż, a z czasem syn, sama w wielu wypadkach nie może się obronić. Phoolan Devi zmiażdżona cierpieniem postawiła się mężczyznom. W swej bezsilności i poczuciu krzywdy na okrucieństwo odpowiedziała okrucieństwem,

                     
choć potem (czego film już niestety nie pokazuje) stanęła do walki politycznej. Zemstę zastąpiła walką o prawa wielu kobiet, szczególnie z biedoty wiejskiej, podobnie jak ona doświadczanych przemocą od dziecka. Siłę do tej walki daje jej miłość. I ten wątek wprowadza światło w ciemność tego filmu.
Nagrodzona za tę rolę debiutująca tu Seema Biswas stała mi się po tym filmie bardzo bliska. Jej strach, jej zaszczucie, jej pełne niedowierzania przyjmowanie czułości. Wierzę jej nie tylko w tej roli królowej bandytów, ale i w roli szalonej w "Pinjar",   wdowy Shakuntali w "Water", głuchoniemej Flavy w "Khamoshi: The Musical", czy pokornej matki więźnia w "Shaurya". Ten film ma oprócz niej jeszcze jednego debiutanta. W roli wiernie do końca chroniącego królowa Mana Singha wystąpił Manoj Bajpai. Jak zwykle przykuł moją uwagę intensywnością spojrzenia, oszczędnością gestów.
Reżyserujący ten film Shekhar Kapur miał już za sobą dwa filmy "Masoom", który niedawno tu opisałam i "Mr India". Po "Bandit Queen" tworzy już filmy poza Indiami- sławny dramat o królowej Anglii "Elizabeth", "Cenę honoru" (z Heathem Legerem).
Ten film nie ma w sobie wizji ostatnich filmów Kapura. Szarości i brązy pustyni zastępują tu zazwyczaj charakterystyczne dla indyjskiego filmu kolory. A jednak według mnie to najbardziej przejmujący film Kapura. Dramatycznie przedstawiwszy cierpienie pokazuje on też jak można poprzez miłość odzyskać utracone poczucie godności.

Oceny i recenzje:
- http://www.imdb.com - 7.5/10
- http://hardboiled.blox.pl
- people.virginia.edu

Nagrody:
* Nagroda Filmfare dla Najlepszego Reżysera– Shekhar Kapur
* Nagroda Filmfare Krytyków dla Najlepszego Filmu] – Shekhar Kapur
* Nagroda National Film dla Najlepszej Aktorki – Seema Biswas

http://kobieta.gazeta.pl

Sceny z filmu:
* http://www.youtube.com/watch?v=ODO3b6OVTL4 (dzieciństwo)
* http://www.youtube.com/watch?v=nfsXum3Y0p0&feature=related
* http://www.youtube.com/watch?v=DOocOqDJH_A&feature=related (Seema Biswas, Manoj Bajpai, Saurabh Shukla)