Reż. Hnasal Mehta (Dil Pe Mat le Yaar!, Shahid, Aligarh, Simran)

2014

język hindi

IMDb 7.3/10

Z góry czułam, że choć w tytule mamy słowo światło, film wprowadzi mnie w mrok. Zgodnie z ideą miasta, które niszczy przyjezdnego. Rozbija jego nadzieję, zabiera wiarę w ludzi, pozbawia złudzeń.

I tak się dzieje z biedną, ale szczęśliwą rodziną  Deepaka Singha (Rajkumar Rao) i Rakhi (Patralekha).

Gdy przyjezdzaja oni z Radzastanu z wioski do Mumbaju, by sie tu dorobić, od razu ktoś zaczyna się oszustwem dorabiać na nich pozbawiając ich ostatnich oszczędności. Mieszkają blisko nieba (w budowanych wieżowcach), żyją pelzając po ziemi.   Ona tańcząc w barze upokorzona lubieznymi spojrzeniami męzczyzn. On jak szczur zagoniony w poszukiwaniu pracy. Gdy wreszcie zostaje przez kogoś wypatrzony do pracy ochroniarza przy przewozie wielkich pieniędzy okazuje się, że wybrano go licząc na jego naiwność i możliwość wykorzystania go w zagrażające jego życiu grabieży....

Historia trzyma w napięciu, budząc współczucie do bohaterów przekonująco nagranych przez Rajkumara Rao i Patralekhe. Chce się, by udało im się wyrwać z ramion ośmiornicy, jakim jawi się tu realistycznie pokazany Mumbaj, by szczęśliwie z córeczką... wrócili do Radżastanu. Dzięki sile woli i miłości Deepaka do rodziny historia zmierza mu wyzwoleniu, za które trzeba jednak zapłacić wysoką cenię.